1. เมนคูนกับข้อสะโพก
โรคข้อสะโพกเสื่อม (Hip Dysplasia) เคยถูกคิดว่าจะเกิดขึ้นได้แต่ในสุนัขเท่านั้น แต่ปัจจุบันเราพบแล้วว่าโรคนี้สามารถพบได้ในแมวด้วย โดยจะพบได้ในแมวพันธุ์เมนคูนบ่อยกว่าพันธุ์อื่นๆ อาการที่สามารถพบได้คือ เมนคูนจะไม่ยอมเดิน วิ่ง หรือกระโดดเหมือนเมื่อก่อน ถ้ามีอาการเหล่านี้ควรนำเมนคูนไปพบสัตวแพทย์ เพราะเมนคูนของคุณอาจจะเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมอยู่ก็ได้นะ
2. ปัญหาหลังในแมวเมนคูน
ในแมวพันธุ์เมนคูนจะมีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคกล้ามเนื้อกระดูกสันหลังฝ่อ (Spinal Muscular Atrophy) โดยเกิดขึ้นจากการตายของเซลล์ประสาทไขสันหลังที่กระตุ้นกล้ามเนื้อกระดูกสันหลังและขา ส่งผลให้กล้ามเนื้ออ่อนแรงและฝ่อ ซึ่งจะทำให้เแมวเดินผิดปกติ แต่โรคนี้ไม่ได้ทำให้เมนคูนเจ็บปวดแต่อย่างใด สามารถเลี้ยงไว้ในบ้านตามปกติ โดยสาเหตุของโรคนี้เกิดขึ้นจากปัญหาด้านพันธุกรรม และในปัจจุบันก็สามารถตรวจความเสี่ยงของโรคนี้ได้ด้วยการตรวจดีเอ็นเอแล้วนะ
3. เมนคูนแมวน้อยกับปัญหาหัวใจ
ถึงแม้ว่าแมวเมนคูนจะตัวใหญ่ ดูแข็งแรง แต่จริงๆ แล้วเป็นแมวที่มักพบปัญหาโรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาตัวผิดปกติ (Hypertrophic Cardiomyopathy) โดยส่วนมากไม่พบในแมวแด็ก แต่จะพบในแมวที่มีอายุตั้งแต่ 3 ปีเป็นต้นไป ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับแมวแต่ละตัวด้วย เพราะฉะนั้นถ้ามีโอกาสอย่าลืมพาเมนคูนไปตรวจดูปัญหาหัวใจด้วยนะ
4. น้ำเข้าหูแมว
แมวเมนคูนเป็นแมวที่ชอบเล่นน้ำ ซึ่งขัดกับภาพแมวทั่วๆไปที่เราคิดกัน ร่วมกับเป็นแมวที่มีใบหูขนาดใหญ่และเปิดทำให้น้ำสามารถเข้าไปในหูได้ง่ายขึ้นจึงต้องระวังเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเวลาอาบน้ำ
5. แมวที่ใส่เสื้อกันหนาวในเมืองร้อน
เมนคูนเป็นแมวที่วิวัฒนาการมาในเมืองหนาว ทำให้มีขนที่หนาถึง 3 ชั้น เปรียบเสมือนคนที่ใส่เสื้อกันหนาวตัวหนาๆอยู่ตลอดเวลา ทำให้เมนคูนสามารถเป็นโรคลมแดด (Heat Stroke) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองร้อนอย่างประเทศไทย วิธีป้องกันที่สามารถทำได้คือ พยายามให้เมนคูนอยู่ในที่เย็นๆ หลีกเลี่ยงสถานที่ที่ร้อนๆ มีน้ำให้ตลอดเวลา และอาจจะตัดแต่งขนด้วยบ้างเพื่อลดความเสี่ยง
6. นิ้วเต็มไปหมด
ภาวะนิ้วเกิน (Polydactyly) เป็นภาวะที่ถ่ายทอดได้ทางพันธุกรรมโดยมีลักษณะเป็นยีนเด่น ปกติแล้วแมวจะมี 5 นิ้วในขาหน้า และมี 4 นิ้วในขาหลัง รวมกันเป็นทั้งหมด 18 นิ้ว แต่ในแมวที่เป็นภาวะนี้จะมีเกินกว่านั้น โดยพบว่าในขาหน้าจะมีโอกาสเป็นได้มากกว่าขาหลัง แมวพันธุ์เมนคูนเคยเป็นพันธุ์ที่พบลักษณะนี้ได้บ่อย แต่ปัจจุบันพบได้น้อยลงเนื่องจากแมวที่มีนิ้วเกินจะไม่สามารถเข้าร่วมงานประกวดของแมวได้ ทำให้ไม่มีผู้เพาะพันธุ์แมวที่มีลักษณะนี้ต่อนั่นเอง
