คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้ารู้ว่ายานอวกาศที่ขึ้นไม่มีระบบลงจอด
ในช่วงสงครามเย็นที่มีการแข่งขันบุกเบิกอวกาศระหว่างสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต ไลก้าเป็นสุนัขพันทางจรจัดตัวหนึ่ง เมื่อดาวเทียมสปุตนิก 1 ซึ่งเป็นดาวเทียมดวงแรกที่ไปถึงอวกาศได้เป็นผลสำเร็จ เหล่านักวิทยาศาสตร์โซเวียตก็เกิดความคิดว่าบนยานสปุตนิก 2 จะมีการนำสิ่งมีชีวิตขึ้นไปบนอวกาศ ซึ่งสุดท้ายสิ่งมีชีวิตที่น่าจะเหมาะที่สุดก็คือสุนัข หรือก็คือไลก้านั่นเอง
สาเหตุที่ทางทีมนักวิทยาศาสตร์รัสเซียเลือกไลก้าเพราะว่าสุนัขพันทางจรจัดมักจะมีความอดทนสูง จึงน่าจะสามารถมีชีวิตรอดบนอวกาศได้ดี ซึ่งในกลุ่มสุนัขที่ฝึกเพื่อปฏิบัติการนี้นอกจากไลก้าแล้วยังมีสุนัขรุ่นน้องอีกสองตัวชื่อว่า Strelka และ Belka ด้วย การฝึกส่วนใหญ่เน้นทำให้สุนัขคุ้นเคยกับพื้นที่แคบๆ ในยานอวกาศ ความกดดันอากาศที่เปลี่ยนแปลง รวมไปถึงอาหารที่มีลักษณะคล้ายเจลลี่
กล่าวกันว่าก่อนการปล่อยยานสปุตนิก 2 ได้เกิดเหตุขัดข้องทำให้ไลก้าต้องทนอยู่ในห้องแคปซูลแคบๆ ภายในยานถึง 3 วันระหว่างที่แก้ไขปัญหา ก่อนที่การยิงยานสปุตนิก 2 ออกสู่อวกาศจะประสบความสำเร็จ
แน่นอน….ไลก้าไม่รู้ว่านี่คือการเดินทางแบบไม่มีขากลับ เพราะยานสปุตนิก 2 ไม่มีระบบลงจอด
ไลก้าถูกกำหนดไว้ว่าให้ตายบนอวกาศมาตั้งแต่แรกแล้ว
เนื่องจากในสมัยนั้น มีความรู้เกี่ยวกับการดำรงชีวิตในอวกาศน้อยมาก ทำให้นักวิทยาศาสตร์ตัดสินใจให้ไลก้าเป็นกรณีศึกษา เพื่อศึกษาว่าสิ่งมีชีวิตสามารถอยู่ในอวกาศได้หรือไม่ แต่ด้วยความที่เทคโนโลยีในสมัยนั้นยังไม่เจริญเท่าปัจจุบันทำให้ทางโซเวียตคิดว่าไลก้าไม่น่าจะมีชีวิตรอดจึงไม่ได้วางแผนให้ไลก้ากลับมายังโลก
ในตอนแรกทางโซเวียตแถลงว่าไลก้ามีชีวิตอยู่ในอวกาศนานถึง 4 วัน ก่อนจะสิ้นใจอย่างสงบ แต่ความเป็นจริงแล้วหลังยานสปุตนิก 2 ถูกยิงขึ้นได้เพียง 5-7 ชั่วโมง ระบบควบคุมอุณหภูมิของยานได้เกิดความเสียหาย ทำให้เกิดความร้อนสูงภายในยานและไลก้าก็ได้เสียชีวิตในช่วงเวลานั้นเอง
ไม่มีใครรู้ว่าไลก้าที่ต้องตายอย่างโดดเดี่ยวกลางอวกาศรู้สึกยังไง
แต่เราคิดว่า…..คงเหงาจับใจ
ภาพไลก้าตัวจริงกับที่นั่งในยานสปุตนิก 2
(ที่มาภาพ : Space Answers)
ภาพไลก้าอยู่ในที่แคปซูลที่นั่งก่อนเตรียมขึ้นบิน
(ที่มาภาพ : Howl Of A Dog)
