ธนบัตรสีเทาจำนวนหนึ่งถูกยื่นให้กับเจ้าของฟาร์ม
ผมถูกอุ้มใส่กรงก่อนจะมาอยู่ในที่ที่ผมเรียกว่าบ้าน
ผมอยู่กับพี่น้องอีกสองตัวตอนแรกเกิด เท่าที่จำความได้จำรูปพรรณของแม่ได้ลางๆ แต่ไม่เคยเจอพ่อเลยสักครั้ง แต่จากบทสนทนาที่เจ้านายพูดบ่อยๆ คือพ่อเคยเป็นแชมป์จากเวทีประกวด 2 ครั้ง นั่นคือเท่าที่ผมรู้
ส่วนแม่เองก็เหมือนกัน เคยขึ้นเวทีมาไม่น้อย มีรางวัลเล็กๆ ประดับตัวมาบ้าง เจ้านายยังพูดกันอีกว่าคุณตาเองก็เป็นแชมป์จากต่างประเทศ ทำให้แม่มีเลือดแชมป์อยู่บ้าง นั่นคงเป็นสาเหตุที่ราคาของผมสูงกว่าบีเกิ้ลทั่วๆ ไป ตอนเจ้านายของผมรับมาอยู่ด้วยเมื่อผมอายุไม่กี่เดือน และผมไม่เคยเจอแม่และพี่น้องอีกเลยหลังจากนั้น
เมื่อมีบทสนทนาของเจ้านายกับใครก็ตามที่ผ่านไปมาเกี่ยวกับผม มักจะมีคำวนไปวนมาจากปากเจ้านายว่าเลือดแชมป์มันอยู่ในตัวของผม ทั้งหมดเหลือเพียงแค่เวลา เจ้านายดูแลผมอย่างดี ไม่เคยทำให้ผมรู้สึกต้องขาดอะไร อาหารที่แสนอร่อย หรือสนามวิ่งเล่นหน้าบ้าน พาผมออกไปไหนด้วยบ่อยๆ แต่ทุกอย่างล้วนดำเนินไปบนความคาดหวัง ผมไม่เคยรู้ว่ารางวัลมันสำคัญอย่างไรจนกระทั่งเวทีประกวดแรกของผมเริ่มขึ้น
เสียงปรบมือดังไปทั่ว ผมถูกลากสายจูงออกจากงานด้วยความไม่คุ้น งานประกวดจบลงไปแล้ว และผมไม่ได้รางวัลอะไรติดตัวกลับมาเลย เจ้านายกอดและลูบหัวผมตลอดทาง คอยปลอบว่าผมไม่ต้องเสียใจ
แต่ผมไม่แน่ใจว่าคนที่เสียใจคือเจ้านายเองหรือเปล่า
การประกวดของผมยังคงดำเนินไปอีกสองสามครั้ง และผมเองยังคงไม่ได้รางวัลอะไรเลยสักอย่าง และดูเหมือนว่าเจ้านายของผมเลิกล้มความตั้งใจจะส่งผมไปประกวดที่ไหนอีกแล้ว ผมยังคงมองตัวผมเองในกระจก ผมเห็นเพียงหมาตัวหนึ่ง ไม่ต่างจากหมาตัวอื่นๆ และยังคงไม่เข้าใจความงามแบบที่มนุษย์มอง
ผมเข้าใจเพียงว่าผมได้กลายเป็นหมาที่ทำให้เจ้านายผิดหวังเสียแล้วที่ไม่อาจจะมีรางวัลติดตัวได้แบบที่เขาตั้งใจ แม้จะไม่เคยรู้ว่าผมผิดพลาดอะไรตรงไหนก็ตาม ผมยังคงเลียไปบนใบหน้าของเจ้านายที่นั่งลงอยู่ข้างๆ เจ้านายลูบหัวผมอย่างเคยสักพัก ก่อนลุกเดินเข้าไปในบ้าน เขาเลื่อนประตูปิด กั้นตัวเองจากผมที่กำลังเดินตามไปใกล้ๆ คืนนี้ผมคงต้องนอนนอกบ้านอีกแล้ว
ภาพเจ้านายปิดประตูต่อหน้า เห็นกี่ครั้งไม่เคยทำใจไหวเสียที
ระหว่างที่ผมครวญครางอยู่หน้าประตูก็สงสัยเหลือเกินว่ามูลค่าของผมเองในตอนนี้ จะใกล้เคียงกับคำว่าคุ้มค่ากับที่เจ้านายเคยเสียเงินซื้อผมมาหรือยัง
